بررسی تغییرات شیمیایی و ویژگی‌های حسی خمیر ماهی تولید شده از کپور نقره‌ای (Hypophthalmichthys molitrix) در طول نگهداری در سردخانه 18- درجه سانتی‌گراد

چکیده در این بررسی خمیر ماهی[1] کپور نقره‌ای[2]با استناد بر سه فرمول تهیه و براساس آزمایش‌های چشایی[3] فرمول شماره سه که حاوی 70 درصد گوشت تازه ماهی کپور سرگنده، 3 درصد نشاسته، 10 درصد شیرکم چرب، 5 درصد روغن مایع، 5/3 درصد رب گوجه‌فرنگی، 5/0درصد آلژینات‌سدیم، 3 درصد آبلیمو، 2 درصد تخم‌مرغ، 75/1 درصدکازئین، 1 درصد نمک، 5/0 درصد ادویه‌های مختلف بود، انتخاب شد. سپس این محصول به سه قسمت تقسیم گردید. نمونه 1 (شاهد)، نمونه 2 (حاوی 01/0 درصد آنتی‌اکسیدان BHA)[4] و نمونه 3 (حاوی 01/0 درصد آنتی‌اکسیدان BHA) بودند. نمونه‌ها منجمد و برای تعیین زمان ماندگاری در سردخانه در 18- درجه سانتی‌گراد نگهداری شدند و آزمایش‌های میکروبی[5]، عدد پراکسید[6]، T.V.N[7] و چشایی تعیین و اندازه‌گیری اسیدهای چرب[8]، در فواصل زمانی مشخص‌شده (0-15-30-60 -90 روز) انجام گرفت. آزمایش‌های انجام شده برای تعیین زمان ماندگاری نشان می‌دهد که تعداد کل باکتری‌ها در رقت4-10 بعد از 60 روز نگهداری به صفر رسید، بنابراین شمارش میکروبی نمی‌تواند عامل تعیین زمان ماندگاری باشد. خمیر ماهی از لحاظ T.V.N در مدت90 روز روند افزایشی داشت و از حد مجاز گذشت، بنابراین T.V.N می‌تواند عامل تعیین زمان ماندگاری باشد. با توجه به تغییرات پراکسید، از این عامل نیز به‌دلیل دقت پایین نمی‌توان به‌عنوان عامل زمان ماندگاری استفاده نمود.